Σκάνδαλο Γιάννη Παυλίδη

Φεβ 09
Άλλο ένα πλήγμα δέχτηκε ο Κλάδος των Ασφαλειών από τα ΜΜΕ, που δε δίστασαν, με υποβολέα την Αντιπολίτευση, να… κατακρεουργήσουν ένα Στέλεχος της Κυβέρνησης, επειδή στη διάρκεια μιας εκδήλωσης χόρεψε… τσιφτετέλι επάνω σε ένα τραπέζι, χωρίς να φοράει το επάνω μέρος της φόρμας του!
Σίγουρα δε θα βρεθούν πολλοί CEO Ασφαλιστικών και μη Εταιρειών που να παρασυρθούν από μερικά ποτηράκια παραπάνω και να πεταχτούν στο επίκεντρο της παρέας για να χορέψουν… τσιφτετέλι, όμως η πολιτική έκταση που δόθηκε στο θέμα από διάφορα blogs και από το πρωτοσέλιδο μιας μεγάλης κυριακάτικης εφημερίδας ήταν, ως συνήθως για τα Ελληνικά δεδομένα, υπερβολική. Για να εκμεταλλευτεί περισσότερο η αντιπολίτευση το γεγονός, το στόλισε και με τον… υπέρογκο μισθό των 19.000 ευρώ το μήνα και με τις λέξεις τα «Golden Boys» της Κυβέρνησης. Ο μισθός αυτός, συγκρινόμενος με τις υπόλοιπες αμοιβές των CEO της Αγοράς, είναι από τους πιο χαμηλούς, όμως το δημοσιογραφικό στυλ της χώρας μας είναι συνηθισμένο να λαϊκίζει με αυτόν τον τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, για να μη δίνουμε εσφαλμένες εντυπώσεις στους νέους και επίδοξους CEO του Κλάδου μας και σε όσους άλλους είναι φιλόδοξοι και θέλουν να προαχθούν στην Ιεραρχία της Διοίκησης, οι Εργαζόμενοι και γενικά οι Υφιστάμενοι ή Οπαδοί ενός Αρχηγού, κατά βάθος, δε θέλουν ο Αρχηγός τους να είναι τόσο «Άνετος», «Εγκάρδιος», «Ανοιχτόκαρδος» ή και «Ενθουσιώδης»!
Τον προτιμούν πιο συγκρατημένο. Τον θέλουν «Ανθρώπινο» και «Φιλικό», «Συζητήσιμο» και «Άνετο», αλλά όχι στο… δικό τους Επίπεδο!
Τον θέλουν πιο «Σοβαρό» από τους ίδιους. Τον θέλουν λίγο πιο «Απόμακρο» από τα υπόλοιπα φιλαράκια τους!
Το παράδοξο της Ανθρώπινης Συμπεριφοράς είναι ότι, ενώ οι Υφιστάμενοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να «Κατεβάσουν» το Διευθυντή τους και Αρχηγό τους στο… δικό τους «Επίπεδο» για να Αισθάνονται πιο Άνετα, γιατί νομίζουν ότι έτσι θα αισθάνονται λιγότερο «Ανασφαλείς», κατά βάθος δεν τον θέλουν να Συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο! Τον προτιμούν να βρίσκεται και να Συμπεριφέρεται ένα σκαλοπάτι υψηλότερα από το δικό τους.
Η απόσταση μεταξύ ενός Προϊσταμένου και ενός Υφισταμένου, λένε οι κανόνες της Επιχειρηματικής Ψυχολογίας «Organizational Behavior», πρέπει να είναι όσο είναι το μήκος του χεριού μας για να τον αγγίζουμε στον ώμο.
Αρκετά μακριά, για να μην παρεξηγηθούμε ότι είμαστε πολύ κοντά και μυρίζουν τα χνώτα μας, αλλά και για να μην παρεξηγηθούμε ότι είμαστε πολύ μακριά του και δεν αισθανόμαστε τα προβλήματά του!
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Γιάννης Παυλίδης απέκτησε πάρα πολλούς εχθρούς. Και μέσα στην Εταιρεία και απέξω. Ο λόγος ήταν το «Στοιχείο» του «Απόλυτου» που τον χαρακτηρίζει. Ενώ έκανε πολύ καλή δουλειά στην Αγροτική και περιμάζεψε τις προκλητικές σπατάλες και τις «Ημέτερες», άντε ας το πούμε… «Διευκολύνσεις», των πολιτικά προστατευόμενων Στελεχών της προηγούμενης Κυβέρνησης, η Άκαμπτη Συμπεριφορά του και ο Απόλυτος Συγκεντρωτισμός του στην κυριολεξία έφεραν τα πάνω κάτω στην Εταιρεία, με αποτέλεσμα να αποκτήσει…θανάσιμους εχθρούς! Όχι πως συμφωνούμε με αυτή την πολύ πάσης θυσίας σκληρή Οικονομική Πολιτική, προκειμένου να βγάλουμε φέτος Κέρδη για να αξιολογηθούμε «Καλοί CEO», γιατί πάντα αυτή η ανελαστική και σκληρή πολιτική περιλαμβάνει κόστος και μερικές φορές καταστρεπτικό κόστος για το μέλλον της Εταιρείας. Στο Ε.Μ. έχουν δημοσιευτεί αρκετές Μελέτες Περίπτωσης Οικονομικών Διευθυντών που ανέλαβαν τη θέση του CEO, παρουσίασαν Κέρδη για μερικά χρόνια, όμως η Εταιρεία και από την απώλεια Στελεχών και Πελατών και με τις Θυσίες Πολύτιμων άλλων Πόρων… οδηγήθηκε στην Πτώχευση!
Άλλη μια φορά σημειώνουμε ότι η Διοίκηση είναι ίσως η πιο δύσκολη δουλειά στον κόσμο!
Για να κλείσουμε το δυσάρεστο αυτό γεγονός, σημειώνουμε τη Νοοτροπία άλλων κρατών.
Σε άλλες χώρες δε θα δημοσιεύονταν ως σκάνδαλο. Ο κάθε CEO έχει το δικαίωμα εκτός εργασίας και να χορέψει και να κάνει τις πλάκες του όταν διασκεδάζει. Επιδιώκει να γίνει ένας απλός Άνθρωπος και να διασκεδάσει ανέμελα. Αν στη δουλειά του είναι καλός, έχει χτίσει την εικόνα του στο επίπεδο που του αξίζει και αυτή η εικόνα δε μειώνεται, ούτε γκρεμίζεται από μια στιγμιαία αδυναμία πρόσκαιρου ενθουσιασμού! Σε άλλες χώρες δεν τον κρίνουν με τον τρόπο που χορεύει ή ενθουσιάζεται όταν γλεντάει.
Τον κρίνουν από το είδος της Διοίκησης που ασκεί!
Είναι αποτελεσματικό;
Είναι παραγωγικό;
Αυτό μετράει!
Καταλαβαίνετε τη διαφορά της Νοοτροπίας μεταξύ των Πολιτών μερικών Κρατών. Εδώ, κυρίως λόγω του Πολιτικού Αίσχους και της Λαϊκίστικης Δημοσιογραφίας της Ελλάδας, η Νοοτροπία παρομοιάζεται με χώρες της Λατινικής Αμερικής ή της Αφρικής! Είναι εύκολο να κάθεσαι, εκ του ασφαλούς, πίσω από τη δημοσιογραφική πένα και να Σχολιάζεις… Σαρκαστικά τους πάντες και τα πάντα, δήθεν για χάρη της «Σάτιρας», όμως είναι πολύ δύσκολο να Σχολιάζεις γεγονότα όσο πιο Ανθρώπινα μπορείς και να ψάχνεις να βρεις κάποια άκρη μήπως και μπορέσεις να προσφέρεις μερικές λύσεις. Μπορεί να… χαχανίζουμε με τον Λάκη Λαζόπουλο με το χαριτωμένο «θάψιμο» ορισμένων επωνύμων που μας προσφέρει, που στο κάτω κάτω τα «τραβάει η σκούφια τους», όμως δεν μπορούμε να γκρεμίζουμε την εικόνα ενός άλλου που δεν προκαλεί, απλώς έτσι, γιατί έχουμε λόγους σκοπιμότητας να τον «θάψουμε»!

ΣΧΟΛΙΟ:

ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝΕ ΣΤΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΕ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΩΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΦΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΟΡΘΙΟ ΓΙΑ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ.

ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΧΑΡΙΣΟΥΝ.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ,

ΣΤΕΛΕΧΗ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΥΛΙΔΗ , ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΚΟΚΚΑΛΑ, ΠΑΝΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΕΙ Η ΑΓΟΡΑ , ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΟΙ.